Ιστολόγια
Τα κορίτσια παρακολουθούσαν το νέο παιχνίδι ενώ οι θεατές, και πολλοί επίσης εξυπηρετούσαν τους θαμώνες, κέρδιζαν νέες καταστάσεις ή είχαν σχολές μονομάχων (Futrell, 2006, σ. 137). Η παρουσία γυναικών στο παιχνίδι αντιμετώπιζε τις συμβατικές σεξουαλικές δραστηριότητες και πυροδότησε συζητήσεις μεταξύ των Ρωμαίων διανοουμένων, μερικοί από τους οποίους το έβλεπαν ως σημάδι ηθικής παρακμής (Edmondson, 1996, σ. 111). Μοναδικά ζώα του Βασιλείου, όπως λιοντάρια, τίγρεις και ελέφαντες, αντιμετώπιζαν τόσο τους κυνηγούς όσο και τους κυνηγούς. Αυτά τα θεάματα όχι μόνο διασκέδαζαν τα νέα πλήθη, αλλά υποστήριζαν και την επίδειξη της κυριαρχίας της Ρώμης στα χαρακτηριστικά και την εκτεταμένη κυριαρχία. Ορισμένοι μονομάχοι, όπως ο Σπάρτακος και ο Κρίξος, έγιναν θρυλικές μορφές των οποίων οι ιστορίες κράτησαν για εκατοντάδες χρόνια.
Άρματα εντός του Ρωμαϊκού Ιππικού Ιδέες
Όσοι διαχειρίζονταν ιδιωτικούς συλλόγους που προσέφεραν υπηρεσίες τυχερών παιχνιδιών ονομάζονταν ευφημιστικά ως susceptores, που σημαίνει "ιδιοκτήτες επιχειρήσεων". Τα τυχερά παιχνίδια με ζάρια, σε αντίθεση με ένα τραπέζι τυχερών παιχνιδιών, ήταν επίσης συνηθισμένα στην Αρχαία Ρώμη. Η τεχνική της ρίψης πολλών, η πηγή του σύγχρονου όρου "λαχείο", αναφέρεται τόσο στην Παλαιά όσο και στην Καινή Διαθήκη της Βίβλου. Αυτό απεικονίζεται ιδιαίτερα όταν Ρωμαίοι στρατιώτες έριχναν φορτία για να πάρουν τις στολές του Ιησού κατά τη σταύρωσή του. Στους ελληνικούς μύθους, ο Άδης, ο Ποσειδώνας και ο Δίας όρισαν την νέα μοίρα των ουρανών, των θαλασσών και του κάτω κόσμου ως παιχνίδι καζίνο από τύχη. Τα τυχερά παιχνίδια ήταν ένα κυρίαρχο ενδιαφέρον στην Παλαιά Ρώμη, που βίωναν άτομα όλων των κοινωνικών τάξεων, ακόμα και αν τεχνικά αντιμετωπίζονταν με υποτίμηση και υπόκεινταν σε δικαστικά όρια.
Πολιτιστικά σχόλια λόγω θεάτρου
Οι αυτοκράτορες αποδέχτηκαν αποδεδειγμένα την αναγκαιότητα του «άρτου και των θεάτρων» (panem et circenses) ως μέσο για να κατευνάσουν και να ελέγξουν τον πληθυσμό και, ως εκ τούτου, επένδυσαν πολλά στο παιχνίδι. Δυστυχώς, η φύση του Circus Maximus, με τα κλιμακωτά καθίσματά του, ενίσχυσε τις νέες αυστηρές προσωπικές διαιρέσεις μακριά από τη Ρώμη. Στους ηνίοχους, όσον αφορά τις θερμοκρασίες της εποχής, υπάρχει σίγουρα ένας έντονος πνευματικός ανταγωνισμός. Επειδή ήταν αφοσιωμένοι φίλαθλοι, εύκολα επέστρεφαν στην κυβέρνηση. Οι πολύ πρώιμοι αγώνες στη Ρώμη συνδέονταν άμεσα με τον έπαινο θεών, όπως ο Άρης, ο νεότερος θεός εκτός πολέμου, και ο Κώνσος, ο νεότερος Ιησούς, μακριά από δημητριακά και συσσώρευση. Οι ηνίοχοι, που κρατούσαν τα σαγόνια τους στημένα και κρατούσαν σταθερά τα νέα ηνία, διακινδύνευαν την ύπαρξή τους για να κερδίσουν, να συμπληρώσουν και να ευχαριστήσουν θερμά τους επισκέπτες.
Με τα χρόνια, αυτοί οι αγώνες εξελίχθηκαν σε οργανωμένες εκδηλώσεις που φυλάσσονταν στις ανώτερες αρένες για να προσφέρουν κοινωνική ψυχαγωγία. Καθώς η Ρώμη επέκτεινε την περιοχή, εφάρμοσε και τροποποίησε αυτές τις μεθόδους, μετατρέποντάς τες σε μεγάλα ποτήρια για να διασκεδάσει το κοινό. Οι Ρωμαίοι αγαπούσαν τους αγώνες με άρματα, οι οποίοι λάτρευαν τις ιπποδρομίες, οι οποίες λάμβαναν χώρα στις ειδικές πίστες αγώνων που ονομάζονταν τσίρκα.
- Το νέο Circus Maximus διατήρησε τεράστια σημασία στην ενισχυόμενη κυβερνητική εξουσία, όπως πραγματικά συνέβη.
- Στις αμμουδιές της Αφρικής, στην πλευρά του Ηνωμένου Βασιλείου, ο Σεπτίμιος Σεβήρος ανθίζει ως αυτοκράτορας σφυρηλατημένος από τη φιλοδοξία και θα πολεμήσεις.
- Στο συσκευασμένο κοίλο βουίζονταν διάλογος· γείτονες, άνδρες και γυναίκες, στοιβαγμένοι ο ένας πάνω στον άλλον, αντιτίθεντο ζωηρά στις προφητείες τους.
- Η αναπαραγωγή αλόγων έγινε το κόλπο για αυτά τα κράτη, καθώς οι ισχυροί βασιλιάδες φιλοδοξούσαν να αποκτήσουν τους καλύτερους στάβλους για να τροφοδοτήσουν και τους στρατούς τους με άρματα. Οι εισαγωγές από τις στέπες, ωστόσο, παρέμειναν για πολύ καιρό η κύρια πηγή τους.
- Αυτές οι κατασκευές δεν ήταν απλώς σημεία για δραστηριότητες και ισχυρά σύμβολα μακριά από τη Ρωμαϊκή εποχή, όπως θα καταλάβετε.
Ωστόσο, αυτοί οι άνθρωποι αντιμετώπιζαν σοβαρές απειλές κάθε φορά που έφταναν στο μελωδία, καθώς πολλοί αγώνες κατέληγαν στον τραυματισμό, διαφορετικά δεν θα τελείωναν. Ορισμένοι θεατές πιθανότατα προσελκύονταν από την καθιερωμένη απειλή να παρακολουθήσουν ένα Hugo casino σύνδεση Ελλάδα αιματηρό θανατηφόρο πάγωμα. Ωστόσο, τα μεγάλα πλήθη που γέμιζαν το ολοκαίνουργιο Circus Maximus βρήκαν σημαντικούς και άλλους πειστικούς λόγους για τους οποίους πρέπει να επευφημούν. Ο Matz λέει ότι ορισμένοι θεατές ήταν λάτρεις των αμυντικών αρμάτων, οι οποίοι θα απολάμβαναν την ικανότητα και την ανδρεία των νέων οδηγών. Δράμα, αναπαραστάσεις, ρεσιτάλ, παντομίμα, καταστροφή και κωμωδία (ιδιαίτερα οι κλασικές ελληνικές παραστάσεις) παίζονταν στα θέατρα που ιδρύθηκαν από την ιεραποστολή, με, συμπεριλαμβανομένου του Πομπήιου στη Ρώμη, να προσφέρουν μια παράσταση από 10.100.000 θεατές.
Σχετικές αναρτήσεις
- Η οποία επανεκτίμηση περιγράφει ένα άρμα που εξυπηρετούσε πολύ περισσότερο τελετουργικά ή συμβολικά χαρακτηριστικά παρά ως κεντρικό στρατιωτικό σύστημα στις ρωμαϊκές εκστρατείες.
- Επίσης, οι ηνίοχοι είχαν την τάση να αποφεύγουν τα ικανά συστήματα ιππικού ή άτομα που έχουν προηγούμενη αίσθηση ιππικής τέχνης.
- Έτσι, η τελετουργική του λειτουργία οδήγησε στην καλλιέργεια υποστήριξης και στην κοινή ταυτότητα, η οποία σίγουρα ανήκει στον ρωμαϊκό λαό.
- Οι ολοκαίνουργιοι εργάτες και τα πληρώματα των ρωμαϊκών πολεμικών αρμάτων, μαζί με τους ηνίοχους και τους διοικητές, υποβλήθηκαν σε επίσημη εκπαίδευση για τη βελτιστοποίηση των ικανοτήτων τους.
- Ο Ηνίοχος Πόμπλιος Αίλιος Γκούτα Καλπουρνιανός είναι μερικοί από αυτούς τους χειριστές οχημάτων που αγωνίστηκαν στις πέντε ομάδες.
- Αυτό το επικίνδυνο είδος χειρίζεται επιπλέον ένα στοιχείο απρόβλεπτου και θα σας ενθουσιάσει, ενισχύοντας το νέο θέαμα για να ενθουσιάσει μια ομάδα λόγω της πρόκλησης του θανάτου.
Οι ανασκαφές σε αμφιθέατρα, τσίρκα και πανεπιστήμια μονομάχων παρέχουν χρήσιμη εμπειρία για τη δομή, το σχεδιασμό και τη διαδικασία της οργάνωσής τους (Welch, 2007, σ. 21). Σε ορισμένες χώρες, κάποιοι τύποι μονομάχων που άπτονταν πολεμικών τεχνών ήταν πολύ πιο δημοφιλείς από άλλους. Όπως ο νέος Θράεξ, ένας μονομάχος εξοπλισμένος με κυρτό σπαθί και βραχίονα, είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στις ανατολικές επαρχίες (Wiedemann, 1992, σ. 117). Οι τοπικοί μύθοι και ο θρησκευτικός τρόπος ζωής επηρέασαν επίσης τη νεότερη εικονογραφία και συμβολισμό των αγώνων, όπως παρατηρείται στα νέα ψηφιδωτά και στις τοιχογραφίες που κοσμούν αμφιθέατρα ή άλλους κοινωνικούς χώρους.
Οι αρματοδρομίες αντιμετώπιζαν τη συνεχή απειλή ατυχημάτων, που μπορεί να οδηγήσουν σε σοβαρά εγκαύματα ή προσπέραση. Οι πιο αποτελεσματικοί οδηγοί οχημάτων ήταν φημισμένοι για τους ήρωές τους, τα εμπορικά τους σήματα και τις ομοιότητές τους που κοσμούσαν ψηφιδωτά, τοιχογραφίες, ακόμη και καθημερινά αντικείμενα όπως φώτα και πιάτα (Humphrey, 1986, σ. 178). Οικονομικά, οι αρματοδρομίες έγιναν μη βιώσιμες, καθώς θα τους κοστίσει την οργάνωση και την αποκατάσταση νέων τσίρκων και σταδίων που ανεβαίνουν κάθε χρόνο.
Λειτούργησε από τους προσωπικούς εορτασμούς που μπορούσαν προσωρινά να ενώσουν άλλες δημόσιες κατηγορίες, ακόμη και μετά από βαθιά ριζωμένες ανισότητες, ενισχύοντας παράλληλα τις υπάρχουσες προσωπικές ιεραρχίες. Μια σημαντική ομάδα στις αρματοδρομίες ήταν η νεότερη οργάνωση, οι Πράσινοι, οι Κόκκινοι και οι Λευκοί. Αυτού του είδους οι ομάδες ανταγωνίζονταν έντονα για τη νίκη και μπορεί να οδηγούσαν σε ρομαντικές αντιπαλότητες, από τις οποίες η μία έως η άλλη εκτός της πίστας και οι δύο μπορεί να πυροδοτούσαν βίαιες συγκρούσεις μεταξύ των οπαδών. Στα μεγάλα περιστατικά, οι αντίπαλες ομάδες συγκρούονται έξω από το στάδιο ή ακόμα και κατά τη διάρκεια των αγώνων. Οι ταραχές μπορεί να προκαλέσουν περισσότερες αδικίες στην πίστα ή προβλήματα από τις συνέπειες των αγώνων. Τέτοια περιστατικά τόνιζαν όχι μόνο τον ανταγωνισμό αλλά και το δημόσιο άγχος που σιγόβραζε κάτω από το σώμα του ρωμαϊκού τρόπου ζωής.
Με την πάροδο των ετών, οι υλικοτεχνικές πιέσεις, όπως η διατήρηση και η μετακίνηση αρμάτων, οδήγησαν στη φθορά. Καθώς ο πόλεμος μετατοπιζόταν σε πυκνά διαμορφωμένους σχηματισμούς, τα άρματα κατέστρεψαν το κύρος τους στο πλαίσιο του ρωμαϊκού στρατού, με αποτέλεσμα να υποχωρήσουν στο πεδίο της μάχης. Η χρήση αρμάτων από τους Ρωμαίους σε ιππικά συστήματα στόχευε στην πλήρη εστίαση στην κακοποίηση και την επιδεξιότητα. Χωρίς το νέο βασικό στοιχείο του ρωμαϊκού πολέμου, τα άρματα δημιούργησαν πρόσθετα συστήματα και έδωσαν έμφαση στην κινητικότητα. Η σωστή ανάπτυξη προσαρμόζεται στην αποτελεσματική αξιοποίηση των αδυναμιών του αντιπάλου αντί να εξαρτάται υπερβολικά από αυτόν. Ταυτόχρονα, τα άρματα οδήγησαν σε ρωμαϊκά ιππικά συστήματα λόγω των αυξανόμενων γρήγορων δικτύων επίθεσης που ήταν ικανά να φέρουν γρήγορες επιρροές.
Εκδηλώσεις με Άρμα
Ο νέος ηνίοχος, με όλη του τη μεγαλοπρέπεια, έκανε τον νέο γύρο από τιμή γύρω από τη μελωδία, καθώς οι ενθουσιασμένοι θεατές πετούσαν μικρά χρυσά νομίσματα ή φυτά από το άρμα. Οι νέοι ηνίοχοι παρέμειναν ακίνητοι στις επιλεγμένες λωρίδες τους μέχρι να φτάσουν στη νέα κοντινή διακλάδωση του διαχωριστικού, ακολουθώντας τα νέα άρματα που έτρεχαν για τις πρώτες θέσεις. Οι νέοι οδηγοί, αμέσως μόλις έφευγαν από τις λωρίδες τους, έτρεχαν αριστερόστροφα κατά μήκος του συρμού, σε ομάδες, για κάθε οδηγό που στεκόταν κοντά στο πίσω μέρος των πόνι του, πάνω στο λεπτό και αδύναμο άρμα, που μπορούσε να συλληφθεί εύκολα και να θρυμματιστεί. Ένας από τους οδηγούς αυτοκινήτων προσπάθησε να αναγκάσει και να μπερδέψει τους αντιπάλους του να εγκαταλείψουν μια προφανή αποστολή για να έχουν τον σύντροφό τους. Ο νέος ιππέας, ο νέος ιππέας, έτρεχε γύρω ή μπροστά από τα άρματα, φωνάζοντας ενθάρρυνση και συμβουλές, καθώς σχεδίαζε πώς να αποφύγει τις φουρκέτες ή/και το κλείσιμο του αντιπάλου στις άμαξές του. Οι ηνίοχοι στρίβουν όσο πιο κοντά μπορούσαν για να φτάσουν στο κέντρο της διαδρομής τους.
Στον ρωμαϊκό πόλεμο, τα άρματα είχαν έναν περιορισμένο αλλά στρατηγικό χαρακτήρα στις ιδέες του ιππικού. Παρόλο που ήταν λιγότερο δημοφιλή σε σχέση με τις ρωμαϊκές λεγεώνες, λειτουργούσαν κυρίως για να έχουν ορισμένα πλεονεκτήματα. Τα ρωμαϊκά άρματα συχνά διευκόλυναν γρήγορες τεχνικές πλαγιοκοπίας και καταδίωκαν τους υποχωρούντες εχθρούς, αξιοποιώντας τις ταχύτητές τους και την ικανότητά τους να κινούνται. Οι νέοι χειριστές και η ομάδα των ρωμαϊκών πολεμικών αρμάτων, μαζί με τους ηνιόχους και τους διοικητές, έλαβαν επίσημη εκπαίδευση για να μεγιστοποιήσουν τα χαρακτηριστικά. Αυτή η ικανή ομάδα συντόνιζε τις κινήσεις με άλλα ιππικά συστήματα και λεγεώνες, συνεργαζόμενη με τα άρματα στις πιο σύγχρονες κινήσεις του πεδίου της μάχης. Ο ρόλος τους είναι σημαντικός στη διατήρηση της νέας λειτουργικής συνοχής του ρωμαϊκού πολέμου, ακόμη και με την τελική τους μείωση στην εξερεύνηση.
